Ograniczenia elektronicznych form marketingu...
Sms-y, informacje telefoniczne czy wiadomości e-mail stanowią w dobie wszechobecnej komputeryzacji potężny i skuteczny środek marketingowy. Środek ten, z punktu widzenia przedsiębiorców, stanowi prosty i stosunkowo niedrogi sposób dotarcia do potencjalnegoewentualnego Klienta. Z drugiej strony trudność związana z otrzymywaniem takich wiadomości oraz nadmierność stosowania takich rozwiązań, spowodowała podjęcie przez polskie-go ustawodawcę kroków ograniczających korzystanie z takich środków do sytuacji określonej przepisami prawa. Naruszenie tych zasad może z kolei skutkować bardzo uciążliwymi sankcjami.
Aktami normatywnymi określającymi zakres i możliwość przesyłania wiadomości w formie elektronicznej są: ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną oraz prawo telekomunikacyjne. W myśl z art. 10 ust. 1 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną zabronione jest rozsyłanie niezamówionych informacji handlowych skierowanych do danego odbiorcy będącego osobą fizyczną za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, w szczególności pocz-ty elektronicznej. Takie zachowanie, ustawodawca traktuje jako czyn nieuczciwej konkurencji. Za informację handlową, w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, rozumieć należy każdą informację przeznaczoną bezpośrednio lub pośrednio do promowania towarów, usług lub wizerunku przedsiębiorcy lub osoby wykonującej zawód, której prawo do wykonywania zawodu jest uzależnione od spełnienia wymagań określonych w odrębnych ustawach, z wyłączeniem informacji umożliwiającej porozumiewanie się za pomocą środków komunikacji elektronicznej z określoną osobą oraz informacji o towarach i usługach niesłużącej osiągnięciu efektu handlowego pożądanego przez podmiot, który zleca jej rozpowszechnianie, w szczególności bez wy-nagrodzenia lub innych korzyści od producentów, sprzedawców i świadczących usługi.
Poddając analizie art. 10 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną należy podkreślić, że ustawodawca wyłączył, spod tego zakazu wiadomości o charakterze innym niż handlowy, wiadomości wysyłane do podmiotów innych niż osoby fizyczne oraz wiadomości zamówione czyli takie, co do których odbiorca wyraził zgodę na ich otrzymywanie a w szczególności udostępnił w tym celu identyfikujący go adres elektroniczny. Wysyłanie takich wiadomości nie będzie mogło być traktowane jako czyn nieuczciwej konkurencji i nie jest zabronione.
Wydawałoby się również, że jeżeli ustawodawca w art. 10.1 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną zabronił rozsyłania niezamówionych informacji handlowych wyłącznie do osób fizycznych, co wynika z treści przedmiotowego artykułu, to wysyłanie takich wiadomości do osób prawnych lub jednostek nieposiadających osobowości prawnej jest w pełni bezpieczne. Otóż nic bardziej mylnego, gdyż z art. 24.1 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną wprost wynika, że kto przesyła za pomocą środków komunikacji elektronicznej niezamówione informacje handlowe, podlega karze grzywny. Przepis ten dotyczy zatem także wiadomości przesyłanych do szerokiego zakresu odbiorców. Wobec powyższego rozsyłanie niezamówionych informacji handlowych do przedsiębiorców nie będzie co prawda traktowane jako czyn nieuczciwej konkurencji (zgodnie z art. 10.3 ustawy o świadczeniu usług droga elektroniczną) ale rodzić będzie odpowiedzialność z tytułu po-pełnienia wykroczenia, choć ściganego wyłącznie z oskarżenia prywatnego.
Pamiętać również należy, że elektroniczna działalność marketingowa ograniczona jest również zapisami art. 172 prawa telekomunikacyjnego, który wprost zakazuje używania telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i automatycznych systemów wywołujących dla celów marketingu bezpośredniego, bez wcześniejszej zgody abonenta lub użytkownika końcowego. Prezes UKE uprawniony jest do nałożenia na podmiot naruszający postanowienia art. 172 prawa telekomunikacyjnego kary pieniężnej w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym Podsumowując, to w interesie przedsiębiorcy jest zadbanie o posiadanie stosownej zgody użytkownika końcowego.