Zgodnie z art. 41 kodeksu pracy pracodawca nie może wymówić umowy o pracę w czasie urlopu zatrudnionego, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeśli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.
Pod pojęciem okresu usprawiedliwionej nieobecności kryje się szerokie spektrum zdarzeń, jest nim między innymi przebywanie pracownika na zwolnieniu lekarskim. W tej sytuacji nawet gdy przełożony wypowie pracownikowi umowę o pracę, wypowiedzenie to będzie nieskuteczne. Pamiętać jednak należy, że ochrona ta nie jest nieograniczona i nie ma zastosowania wówczas, gdy pracownik w czasie wręczenia mu wypowiedzenia świadczył pracę a następnie przedłożył zaświadczenie lekarskie (ZUS ZLA), że w tym dniu był niezdolny do pracy z powodu choroby. W judykaturze funkcjonuje utrwalona linia orzecznicza, w myśl której wypowiedzenie umowy w powyższej sytuacji nie narusza art. 41 k.p. (vide: I PKN 848/00 - wyrok SN - Izba Pracy z dnia 05-02-2002; I PK 266/13 - postanowienie SN - Izba Pracy z dnia 19-02-2014 etc.)
Powyższe stanowisko SN ma zapobiegać kombinatorstwu zatrudnionych i załatwianiu zwolnień lekarskich o chorobie obejmujących dzień, w którym doręczono im wypowiedzenie umowy.
Na marginesie zaznaczyć jednak należy, że w przypadku, gdy zatrydniony pomimo choroby został w pracy z uwagi na niemożność opuszczenia stanowiska pracy, przykładowo z powodu braku zastępcy, czy też do chwili przybycia innej osoby do obsługi maszyny lub w celu załatwienia ważnej sprawy, wypowiedzenie umowy o pracę wtedy jest nieskuteczne. Pracownik jednak powinien pamiętać, że ciężar udowodnienia powyższych okoliczności spoczywa na nim.